Η νομικής μας ομάδα εκτός από τις περιπτώσεις των προαναφερόμενων ατυχημάτων, έχει χειριστεί με επιτυχία και εξακολουθεί να χειρίζεται μεγάλο όγκο υποθέσεων που αφορούν αξιώσεις αποζημίωσης και ικανοποίηση ηθικής βλάβης – ψυχικής οδύνης, που προκύπτουν από διάφορα είδη ατυχημάτων και πηγάζουν από την αδικοπρακτική ευθύνη   (πολλές φορές συρρέουσας και δικαιοπρακτικής ευθύνης) των υπαιτίων φυσικών ή νομικών προσώπων ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου.

Η Αδικοπρακτική ευθύνη προϋποθέτει συμπεριφορά παράνομη και υπαίτια, επέλευση περιουσιακής ζημίας ή (και) ηθικής βλάβης και ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της συμπεριφοράς του δράστη και της, περιουσιακού ή μη χαρακτήρα, ζημίας.

 Παράνομη είναι κάθε συμπεριφορά που αντίκειται σε απαγορευτικό ή επιτακτικό κανόνα δικαίου, ο οποίος απονέμει δικαίωμα ή προστατεύει συγκεκριμένο συμφέρον του ζημιωθέντος και μπορεί η συμπεριφορά αυτή να συνίσταται σε θετική ενέργεια ή σε παράλειψη ορισμένης ενέργειας, όταν στην τελευταία αυτή περίπτωση ο υπαίτιος ήταν υποχρεωμένος σε πράξη από το νόμο,  την δικαιοπραξία, ή  την καλή πίστη, κατά την κρατούσα κοινωνική αντίληψη. Για την κατάφαση της παρανομίας δεν απαιτείται παράβαση συγκεκριμένου κανόνα δικαίου, αλλά αρκεί η αντίθεση της συμπεριφοράς στο γενικότερο πνεύμα του δικαίου ή στις επιταγές της έννομης τάξεως. Συνεπώς παρανομία συνιστά και η παράβαση της γενικής υποχρεώσεως πρόνοιας -ασφάλειας - λήψεως μέτρων επιμέλειας για την αποφυγή προκλήσεως ζημίας σε έννομα αγαθά τρίτων προσώπων, στο ευρύτερο πλαίσιο της συναλλακτικής και γενικότερα  κοινωνικής δραστηριότητας των ατόμων.