Η χώρα μας ως κατ’ εξοχήν τουριστικός προορισμός και διαλαμβάνοντας μία εκτεταμένη ακτογραμμή, έχει αναπτύξει ένα εκτενές δίκτυο θαλάσσιων συγκοινωνιών και μεταφορών, ενώ παράλληλα  φιλοξενεί μεγάλο αριθμό αλιευτικών πλοίων και τουριστικών και ιδιωτικών σκαφών αναψυχής. Συνέπεια των συγκεκριμένων στοιχείων, συχνά  προκαλούνται ναυτικά ατυχήματα, που συγκλονίζουν την κοινή γνώμη.

Η ιδιαιτερότητα των συγκεκριμένων ατυχημάτων καθίσταται προφανής από την δυσχέρεια της ερμηνείας του συνόλου των κανόνων Δικαίου που διέπουν το Ναυτικό Δίκαιο, τόσο στο πλαίσιο της Εθνικής – Κοινοτικής νομοθεσίας, όσο και σε αυτό των διεθνών συμβάσεων  που το απαρτίζουν.

Λόγο της ιδιαιτερότητας των Ναυτικών Διαφορών εν γένει, των εξειδικευμένων γνώσεων που απαιτούνται για την κρίση επί των συγκεκριμένων ζητημάτων και την ανάγκης για επίτευξη ενότητας στην ευρύτερη δυνατή κλίμακα της Νομολογίας, η χώρα μας θέσπισε ένα ειδικό τμήμα του Πρωτοδικείου Πειραιώς, αρμόδιο για την εκδίκασή των Ναυτικών διαφορών, καθιστώντας σαφές το πλαίσιο μέσα στο οποίο τα Ναυτικά ατυχήματα μπορούν να χαρακτηριστούν ως τέτοιες διαφορές.

Πάρα ταύτα, επί ναυτικών ατυχημάτων, συχνά ανακύπτουν ζητήματα αναφορικά με τον προσδιορισμό της ευθύνης, των «ζημιογόνων» πλοίων και των υπαίτιων προσώπων, καθώς  οι κανόνες δικαίου που διέπουν τις συγκεκριμένες διαφορές, περιλαμβάνουν ένα μεγάλο σύνολο νομοθετημάτων και κανονισμών, μεταξύ άλλων αποτελούμενο από τις Διατάξεις  :

• Της από 20ής Οκτωβρίου 1972 Διεθνούς Συμβάσεως του Λονδίνου «περί διεθνών κανονισμών προς αποφυγήν συγκρούσεων εν τη θαλασσή», (η οποία έχει κυρωθεί δια του άρθρου 1 Ν.Δ. 93/1974και έχει τεθεί εν ισχύ δια του Π.Δ. 94/1977 (ΦΕΚ Α` 293), εκδοθέντος δυνάμει νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως παρασχεθείσης δια του άρθρου 1 παρ. 2 του ως άνω Ν.Δ., έχει δε υπερνομοθετική ισχύ δυνάμει του άρθρου 28 παρ. 1 του, Συντάγματος και εφαρμόζεται επί πάσης κατηγορίας πλοίων πλεόντων εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων δυνάμει του Π.Δ. 403/1980 (ΦΕΚ Α` 111) «περί εφαρμογής των διατάξεων του Ν.Δ. 93/1974)
• Της Διεθνούς Σύμβασης «περί ασφαλείας της ανθρωπίνης ζωής εν θαλάσση, 1974» (SOLAS), (ως τροποποιείται διαρκώς από αποφάσεις της Επιτροπής Ναυτικής Ασφάλειας -MSC, του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού -ΙΜΟ)
• Του Β.Δ. 683/1960 «Περί εγκρίσεως και θέσεως εις εφαρμογή Κανονισμού εσωτερικής υπηρεσίας επί Ελληνικών επιβατηγών πλοίων πεντακοσίων κοχ και άνω» (Α΄ 158), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.
• Του Ν.Δ. 187/ 1973 «Περί Κωδικός Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου» (Α΄ 261)
• Του Ν.3816/1958 «Κώδικας Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου(Α' 32)
• Του Γενικού Κανονισμού Λιμένα (π.χ. ΓΚΛ αριθ. 20 «Ταχύπλοα (ταχυκίνητα) σκάφη και λοιπά θαλάσσια μέσα αναψυχής», ΓΚΛ αριθ. 14 «Περί φόρτωσης οχημάτων στα οχηματαγωγά πλοία» κλπ)
• Του υπ’ αριθ. 392/2009 Ευρωπαϊκού Κανονισμού «σχετικά με την ευθύνη των μεταφορέων που εκτελούν θαλάσσιες μεταφορές επιβατών, σε περίπτωση ατυχήματος».
• Της Υ.Α. υπ’ αριθ.  611.22/14/3013/2014 «Ενσωμάτωση του Κώδικα Διεθνών Προτύπων και Συνιστώμενων Πρακτικών για τη Διερεύνηση Ασφάλειας σε ένα Ναυτικό Ατύχημα ή ένα Ναυτικό Συμβάν (Κώδικας Διερεύνησης Ατυχημάτων)»

Στο συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο, η νομική μας ομάδα χειρίζεται πολύπλοκες υποθέσεις αποζημιώσεως, που αφορούν θύματα Ναυτικών ατυχημάτων, ενδεικτικά αναφέροντας υποθέσεις :

• Ναυτεργατικών ατυχημάτων
• Θανατηφόρων Ατυχημάτων που έχουν λάβει χώρα κατά την φόρτωση – εκφόρτωση οχηματαγωγών πλοίων
• Θανατηφόρων ατυχημάτων που προκλήθηκαν από  Σκάφη αναψυχής
• Ατυχήματα Αλιευτικών Σκαφών
• Συγκρούσεις Σκαφών αναψυχής